Daar zitten we dan, heerlijk te genieten van de Azoren, het prachtige groen, de aardige mensen, het zonnetje, de gezellige (en goedkope)terrasjes, de rust,..
Rust? Mwah,… dat valt de laatste dagen dan toch weer wat tegen. We willen zo langzamerhand wel weer vertrekken, want Ierland en Schotland wachten nog op ons. Althans, dat is het plan. Maar dan moeten we natuurlijk wel een mooi weerwindow hebben van minimaal 10 dagen. En dát, dat is op dit moment nog niet echt te vinden. Afgelopen dinsdag hadden we de boot helemaal vaarklaar gemaakt, gerechtjes voor 3 dagen waren alweer gekookt, alles opgeruimd, watertanks vol, dieseltanks vol, alle holle ruimtes van de boot vol met eten: klaar dus om de volgende dag te vertrekken. Maar woensdagochtend besloten we toch nog maar even te blijven. Het weer vonden we iets te onzeker. Misschien vrijdag dan. Dus weer de voorbereiding, in iets mindere mate want het meeste was natuurlijk al klaar. Het hele dilemma van vertrekken of blijven maakt ons onrustig, maar hoort er blijkbaar bij. Vrijdag werd ‘m uiteindelijk ook niet, zaterdag wel,.. hoogstwaarschijnlijk! Maar nu is het zaterdagmiddag en we zijn toch niet gegaan. We zouden te veel moeten motoren vanwege te weinig wind en anders te veel hoog aan de wind met te veel wind. Mmm, we blijven nog even. Voor nu staat zondagavond of maandagochtend op het programma, we zullen zien.

Ondertussen heeft de tijd natuurlijk niet stil gestaan. Want we hebben na San Miguel nog heerlijk eiland gehopt: Eerst naar Terceira, samen met onze Deense vrienden van de Vela, terwijl de Karl en de Off course op Sao Miguel achterbleven. Terceira is een heel mooi eiland met werkelijk waar een prachtig hoofdstadje. We hebben er op het eiland een ‘stier aan touw gevecht’ bezocht, een 400 jaar oud traditioneel straatstierengevecht van dit eiland. De stier wordt in bedwang gehouden door een touw aan zijn nek dat wordt vastgehouden door 10 ‘pastores’. Deze begeleiden de stier en zorgen ervoor dat hij een beperkt rengebied heeft. Iedereen die het ‘leuk’ vindt, kan de stier uitdagen en vervolgens wegrennen. Dat lukt echter niet altijd zagen wij vanuit onze veilige kijkplek boven op het dak van een plaatselijk cafeetje. Een jongen werd even flink te grazen genomen door een stier. Tja,..
Verder hebben we er prachtig gewandeld en genoten we van de hoofdstad Angra do Heroismo die op de lijst van Unesco staat, en niet voor niets. Prachtig!

Van daaruit gingen we naar Sao Jorge, waar we in een schattig haventje lagen. En ook daar hebben we genoten van het eiland: gewandeld, een kaasfabriek bezocht en met een auto het eiland rondgereden.

En daarna door naar het eiland Faial. hét zeilerseiland, want de meeste boten die van de Caribbean (terug)zeilen naar Europa doen dit eiland aan. Dat is in deze periode dus het is hier gezellig druk! Onderweg stuitten we nog op een paar walvissen!
We kwamen een paar uurtjes eerder aan in de haven van Horta dan onze (uit Nederland komen zeilen!) vrienden van de Palustris (oftewel Gele Boot) die we tijdens onze eerste reis 11 jaar geleden in de Carieb hadden leren kennen. Zoooo gezellig!
De tijd is voorbij gevlogen, we zijn nu inmiddels een dikke drie weken in Horta en hebben genoten van deze tijd. De kinderen hebben veel gezeild in ons dinghy, hebben ook nog even een knopenexamen gehad (allebei dik geslaagd!), spelen zich de rondte op de kade bij de rotsen met andere kinderen, logeerpartijtjes bij Jelle van de Palustris en Yara en Linde van De Saar, boeken ruilen, wandelen, zwemmen, naar het museum, enz.

Maar nu vinden we het wel tijd om te gaan. Weer verder te ontdekken, weer een stukje dichter bij huis te komen. We gaan het meemaken!!

Liefs van MaMaMiJa