Donderdagochtend, 18 april, zat ik even te appen met Nina. Ik vertelde dat ik wat zenuwachtig was voor straks, we zouden namelijk vertrekken naar Santa Maria, het dichtstbijzijnde eilandje van de Azoren, 4 dagen varen. Nina schreef dat ze nu naar haar werk ging en of ik met haar wilde ruilen,. Eh,… Nee dank je! Doe toch maar die oversteek dan!

Om 10 uur vertrokken we vanuit Porto Santo, samen met de Vela en de Offcourse. We waren nog niet de haven uit of we zagen nog 3 vertrekkende boten achter ons aan. Dat gaf ons helemaal de zekerheid dat we een goed weervenster hadden uitgekozen. De Libra bleef in Porto Santo achter en Michiel had met Jelle afgesproken dat we elke dag in de ochtend even met de sateliettelefoon contact zouden opnemen om het weer te checken. Heel fijn!

De eerste dag zou wat pittig zijn. Een wat klotsend zeetje met golven van 3 meter recht van voren en zo’n 22 knopen van opzij. Daarna zouden de golven steeds kleiner worden, dus wat relaxter zeilen.
Maar, toen we eenmaal om het eiland heen waren en de ‘open zee’ op gingen, viel het op zich allemaal wel mee. Ja, het klotste wat, af en toe kwam er een golfje over ons heen, maar het was veel minder heftig dan we hadden gedacht. Pfjieuw! Tegen de avond lieten we de windvaan zijn werk doen en hadden we eigenlijk een heel relaxed nachtje. Helemaal omdat het volle maan was en geen wolkje in de lucht! Toen ik dienst had, leek het net of ik lag te zonnebaden in de lichtstralen van de maan. Jammer dat deze niet ook warmte gaf, want het was behoorlijk koud,..! Die nacht zagen we nog het toplicht van de Vela, wat ons het gevoel gaf niet helemaal alleen op die grote oceaan te zijn.

De volgende dag echter had de Vela ons van zich afgeschud, de Offcourse zagen we ook niet meer en de andere 3 scheepjes die tegelijk met ons waren vertrokken waren ook weg. Toch alleen,.. Maar, op de VHF konden we elkaar nog wel bereiken, dus in de ochtend en in de avond hadden we even contact met elkaar, wat wel fijn was.
Die dag was een hele fijne dag, veel zon, fijne wind, en de Karakter gleed heerlijk door de golven. De kinderen waren voornamelijk binnen, luisterden naar luisterverhalen, keken af en toe een filmpje of speelden spelletjes op de ipad. Eindelijk geen gezeur van ouders dat ze niet meer mochten spelen of kijken ;-)

De derde dag liet de zon zich niet meer zien. Maar, aan het eind van de middag liet de Karl zich ineens wel zien! Een klein zeiltje aan de horizon… Zij waren tegelijk met ons vertrokken, alleen zij vanuit Madeira. Via de VHF hadden we ook met hen contact. Gezellig varen zo!

Uiteindelijk kwamen we zondagnacht, begeleid door een groep dolfijnen, om 3 uur plaatselijke tijd preciés tegelijk op Santa Maria aan met de Offcourse, die we vrijwel de hele tocht niet op het water hadden gezien. De Vela was al een paar uurtjes eerder aangekomen.
Wat een heeeerlijk gevoel was het om er te zíjn, op de Azoren!!

Die week hebben we het eiland geëxploreerd. Santa Maria is echt prachtig! Een klein eilandje van 16 x 10 kilometer, met ongeveer 5500 inwoners. Het is er heel erg groen: bossen en weilanden met koeien/paarden/schapen die door lage stenen muurtjes van elkaar gescheiden worden. Vele vogels die hun nestjes in de rotsen hebben gebouwd en vrolijk tetterend rondvliegen.
We hebben twee schitterende wandelingen gemaakt over het eiland, van 12 en 10 kilometer. Berg op, berg af, af en toe best pittig, maar de kinderen gaven geen kick! Bikkels zijn het!
Ook hebben we deelgenomen aan een soepfestival in een dorpje: scholieren die in het laatste jaar van de middelbare school zitten zamelen geld in voor een studiereis naar Engeland of Spanje. We zaten met de locals aan lange tafels en aten bouillon met grote stukken vlees en brood erin. Wijn en limonade werd er als drankje bij geserveerd. Mensen uit het dorp hebben het brood en vlees gedoneerd en de hele dag wordt er gekookt in grote heksenkookpotten op een open vuur. De scholieren regelen verder alles.

Na een week Santa Maria zeilden we door naar het hoofdeiland San Miguel. Ook daar verkennen we het eiland met een gehuurd autootje. De eerste dag gaat Mark van de Offcourse met ons mee, de Vela rijdt achter ons aan naar een van de trekpleisters van dit eiland: Sete Cidades. Hier liggen 2 meren in een krater die gescheiden zijn met een brug. Het ene meer is groen, het andere blauw. Maar helaas, als we er aankomen regent het hard, is het mistig en zien we vrijwel niks,.. Dus we rijden weer door op zoek naar andere, met name wat drogere mooie plekjes. Als we uiteindelijk terug rijden naar de haven breekt de zon door en besluiten we toch nog even naar de meren te rijden. En ja hoor, het is er prachtig! Hoewel we niet echt het kleurverschil van de meren zien,..
De volgende dag rijden we naar de enige theeplantage van Europa, krijgen een rondleiding, mogen proeven en rondneuzen. Daarna maken we een prachtige wandeling naar een waterval, lopen door prachtig natuurgebied en sluiten af met een duik in een warmwaterbron,.. Heerlijk warm, maar de geur was wat minder (rotte eieren ruiken ongeveer hetzelfde).

Nu zitten we alweer op het derde eiland, Terceira (wat toevallig ook ‘Derde’ betekent!). Maar daarover schrijf ik weer een andere keer!

Liefs van MaMaMiJa