Er was feest in Combarro. Wat zeg ik, wel 3 feesten vrijwel tegelijkertijd! En wij, wij waren erbij!!

Eindelijk hadden we weer contact met twee Nederlandse boten waar ook kinderen op zaten. Het duurde wel even voordat we eindelijk bij elkaar waren, maarrrr, voor die belangrijke feesten wilden we toch écht wel samen zijn. Dus wij zeilden een stukje terug naar het noorden, en zij wat sneller naar het zuiden.

En toen begonnen de feesten: eerst Noor van de Phi, die 8 jaar werd, en de volgende dag onze Madelief (ze werd eindelijk een tiener!) en ook nog Berber van de Zouterik die 3 werd!! En niets is natuurlijk gezelliger, zeker voor kinderen, om het met veel mensen te vieren met veel taart en cadeaus... De boot was prachtig versierd met o.a. de Asvo-slinger en ballonnen!

Madelief werd dik verwend. Niet alleen wat cadeaus betreft, maar ze werd ook toegezongen door haar klasgenoten van de Trimaran die een filmpje hadden gemaakt (bedankt allemaal!), haar vriendinnen belden en stuurden berichten, foto’s en filmpjes en niet te vergeten alle familieleden lieten van zich horen! Madelief moest af en toe wel een traantje wegpinken, maar ze was helemaal gelukkig!

De hele week daarna zijn we met de Phi en de Zouterik opgetrokken. Samen zijn we naar Islas Cies gegaan, een prachtige eilandengroep voor de Ria de Vigo met prachtig helder (maar vre-se-lijk koud) water, mooie natuur om te wandelen en prachtige vergezichten. ‘s Ochtends hadden de kinderen school en ’s middags werd er volop gespeeld in het water, op het strand en op de boten. Ondanks de ochtendlessen leek het wel vakantie! Bij Islas Cies lag ook nog een ander Nederlands schip en later nog 1, waardoor het wel een Nederlandse enclave leek,.. Het was echt een topweek!

In de stad Vigo zijn we een paar keer geweest. Niet (alleen) omdat we dol op Vigo waren, want het is echt een prachtige stad, maar omdat we tot 2x toe een nieuw onderdeel van ons toilet vanuit Nederland lieten opsturen naar de haven van Vigo. Onze wc liep namelijk tot de rand toe vol met water. Als je niet oplette en je ging gewoon zitten, kreeg je natte billen! Er bleek een rubbertje niet meer goed te werken. Helaas verkochten ze deze niet in Vigo. Dus had Michiel het onderdeel besteld in Nederland en laten opsturen. Helaas, toen we na een week eindelijk weer op de normale pot konden, bleek het niet daar aan te liggen, maar aan een ander rubbertje,.. Weer een week wachten en ondertussen onze behoeften doen op de emmer, of, als het donker was, hangend aan de railing…! Afgelopen week waren we voor de derde keer in Vigo, en toen bleek het pakketje kwijt!! Nu laten we het dus opsturen naar Lissabon en hopen we dat we over een week toch weer eens normaal kunnen toiletteren,..

Afgelopen donderdag zijn we rond middernacht vertrokken vanuit Vigo en kwamen de volgende dag tegen zeven uur ’s avonds aan in Matosinhos, een stadje vlak boven Porto. De Ben NL en de Zouterik liggen er ook. Gisteren met de bemanning van de Zouterik naar Porto gegaan. Ook echt een geweldige stad vonden we… Met de metro er naartoe, de hele stad door gebanjerd, cadeautje voor Jaap gekocht want die is aankomende zondag jarig, terrasje gepakt en weer terug naar de boot..

Zo meteen gaan we eerst even boodschappen doen. Nou ja, even, daar zijn we de hele middag wel mee bezig. Eerst drie kwartier lopen, dan voor 6 dagen boodschappen inslaan en dan eens kijken of we met de taxi terug naar de baai kunnen om alles in ons dinghy Limo te laden en te verschepen naar Karakter….

En dan? Dan is het wachten op wind die over 2 dagen weer voorspeld is en opdat de mist eens wegtrekt, want het is al dagen mistig. De ene keer zie je best ver, de andere keer zie je de andere boten voor anker niet eens! Het plan is om met dagtochten naar Lissabon te gaan. Dat zijn zo’n vier tochten van 35 mijl. En dan zien we wel weer verder. De andere boten hebben meer haast dan wij, want zij vertrekken allemaal nog in november vanuit de Canarische Eilanden naar de Cariben. Daarom slaan ze wat stukken over van de westkust van Portugal om nog wat langer in de Algarve te zijn. Misschien dat wij ook wat sneller daarheen gaan, om nog even met ze op te trekken. We zien het allemaal wel!

Tot de volgende keer maar weer, waar we ook zijn!

Liefs van MaMaMiJa

ps. De foto's komen er ook aan, maar dat is altijd wel een klusje om te doen..